این فرسته ادامه زنجیرهگفتارهای دستورزبانی پارسیگ است؛ جستار پیشین، دستورزبان(نام) بود؛ برای خواندنش بر روی پیوندش کلیک کنید.
«فروزه» (:صفت) در پارسیگ
فروزه نیز بمانند نام در پارسیگ از ویژگیهای گردانشی ایرانی کهن در پی زدایش پایانهها، محروم مانده و بدون هیچگونه گردانشی بکار بسته میشود. فروزه همواره پس از نام میآید و با پیوندگر (ــِـ) که همان ī در پارسیگ است به واژه موصوف یا فروزیده میچسبد. هنگامی که کژتابی پیش نیاید در رشته پیوستاری این پیوندگر زدوده میگردد.