یکی از ویژگیهای زبان پارسیگ توانایی بیمرز در ساختن کارواژه (:فعل) است. پیشوندها و ساختهای کارواژهای ساده ولی راهانداز و کارگر منجر شده که پارسیگ از دید شمار کارواژهای بیهمتا باشد و بتوان آن شیوههای کارواژهسازی را الگویی برای پارسی نو در نظر داشت. گفتار (:مقاله) زیر به بررسی این توانایی میپردازد. امیدوارم که از آن خوشتان بیاید. این گفتار را میتوانید از پیوند زیر دریافت نمایید
همشو امروز خوندم خیلی خوب بود.